Vitamin Sea (oh so Cheesy)

Portugal: Faro

(If this is not your language you can change it through the “Translate” widget in the sidebar)

Week 4

Nog een drukke week achter de rug en een aantal baby’s verder. Ik begin de drukte op de afdeling langzamerhand te voelen. Ik heb nu ook mijn eerste schouderdystocie gezien. De mevrouw bleef zo’n 5 uur op 3-4 cm hangen. Toen de gynaecoloog manueel ging stimuleren ging het wat sneller en kwam ze eindelijk aan de 10 cm. Ik mocht de bevalling doen en stond klaar, maar het hoofdje duurde maar om geboren te worden. Bij de geboorte kwam het hoofdje ook heel traag en had ik moeilijkheden met het ontwikkelen van de kin. Het hoofdje trok gelijk terug en begon blauw/paars te zien: een duidelijke turtle sign. Ik heb een poging gedaan tot het ontwikkelen van de schouders, maar dat ging dus niet. De vroedvrouw nam over, maar ook haar lukte het niet. Ze riep de gynaecoloog om over te nemen en wij gingen ondersteunen. Twee die de benen naar achteren duwden en twee die samen druk gaven op de buik van de zwangere. Na dat de gynaecoloog nog wat had getrokken was het kindje eindelijk geboren. Een blije mama met een reuzenbaby in haar handen en ik een ervaring met wat spierballen rijker.

Deze week ben ik de timetables van de bussen gaan onderzoeken. Ik snap het nog niet helemaal dus ga ik gewoon zitten en hopen dat de bus komt bij de steeds volgende aangegeven tijd. Gisteren zo dus een anderhalf uur zitten wachten, maar geen probleem! Als je op de AP studeert heb je altijd wel wat evaluaties of reflecties om te schrijven. Eindelijk ben ik van Praia de Faro gaan genieten. Een heerlijke strand, met leuke restaurantjes and delicious sand to rub your toes in. Alleen het geluid van de zee, de golven, de zandkorrels die over elkaar rollen geven mij enorm veel rust maar gelijk ook enorm veel energie. Zo veel energie, dat ik na het bewonderen van een vervagende zonsondergang een hele Black Angus Burgur op heb kunnen eten. BAM.