It has been a year since I married my dear husband. To review our first year, we wrote letters to each other to put on paper what this first year has done to us: our gratitude, the beautiful first memories but also the difficult moments.
“A calm sea never makes a skilled sailor”
This expression tells us exactly how God uses difficult times to make us skilled to life. Skilled to make up for His plan for us. Skilled to make up for the mission He conceived for us here on earth. What do you think is your mission? What has God made you more proficient in this past year? Did God also use the difficult moments to help you grow to this point?
Yesterday a priest said: “The best is still ahead of us!”. You experience the most beautiful day of your life: you pass your exam, you travel to a faraway country for the first time, you meet your spouse for the first time, you graduate, you get married, your first child, your first job, the most beautiful birthday party, etc. There are a lot of moments where you think: “well, it couldn’t be more beautiful! How happy am I!” And what God is actually saying here: “Yes! But…! the best is still ahead of you!”.
John 1:48 [ESV] – Nathanael said to him, “How do you know me?” Jesus answered him, “Before Philip called you, when you were under the fig tree, I saw you.”
I think of the story of Nathanael who rests under the fig tree. He sits well, nice in the shadow with delicious fruits above his head. For a moment he doesn’t need anything other than this comfort: for the Israelites the fig tree functioned as a parasol; a place to sit, rest after a hard day’s work, meditate and think about life. Jesus is looking for followers and one of them is Philip who takes Him to Nathanael.
John 1:45 [ESV] – Philip found Nathanael and said to him, “We have found him of whom Moses in the Law and also the prophets wrote, Jesus of Nazareth, the son of Joseph.”
Nathanael cannot imagine that anything good can come out of Nazareth. But Jesus sees Nathanael’s longing for the living God, and Jesus reminds Nathanael of the meaning of his name: “Gift of God.” Jesus says that Nathanael’s life will bear fruit just like the fig tree.
John 1:51 [ESV] – “Truly, truly, I say to you, you will see heaven opened, and the angels of God ascending and descending on the Son of Man.”
This reminds me of Jacob who had fled to the desert and deep in the night, sleeping on a stone, had a vision of angels descending on a ladder and ascending again to heaven.
It is Jesus’ desire to take us with Him on a mission, and let us be like a green and fruitful fig tree. God will cause us to bear fruit “in its season” and we will be “nourished by clear waters, rooted strongly in the earth” (Psalm 1).
“The best is yet to come”
Sometimes we think: “we are there, I am comfortable, there is a hot sun so I stay in the shadow of the fig tree.” And then we have to move on, because of the burning sun, sore feet, fatigue, hunger, thirst. But all of this we do to stand in His mission. Only in this way we can grow and bear fruit.
My husband and I are quite young actually. Sometimes you think you are already there. We have already learned so much. But then we encounter circumstances that make us stronger than ever before. And this gives stability, wisdom and perseverance as we continue to hope and know that God is guiding us. God did not create pain and sorrow, but He uses it to bring us to His purpose.
During the wedding at Cana in John 3, where Jesus’ first miracle had occurred, something also happened that we would not always consider “logical”. There was not enough wine left. Everything “good” seemed gone. The ‘wine’ of our lives can also run out: the first quarrel as a couple, illness, great fatigue, loneliness, etc. Despair is what quickly takes over. “The guests at the wedding will be annoyed, they will even go home!” But no, Mary the mother of Jesus, knowing that her Son has been sent by the Father, does not despair and talks to Him, confident that He has a solution.
I can learn from Mary.. At times when the ‘wine’ seems almost done, I should think more like: I will withdraw myself for a while and I will talk to Jesus, it will be alright.
Jesus asks for pitchers of water and these suddenly turns into wine. The guests say: “strange, this wine is better than the first! This means they saved the best for last, usually it’s the other way around.” And that is exactly what God does in our lives. The moment when there appears to be no more ‘wine’ is the moment of retreat to the Father There’s an invitation to spend time with Him, lay everything down with Him and then listen to what He has to say. Then there follows a great transformation in our lives and we will be allowed to drink the new, ‘better wine’.
Henri Nouwen (one of my biggest inspirations) writes in his book “Can you drink the cup?” that God asks each of us to drink the ‘cup’ of our lives. Not all at once, but sip by sip, until the last drop. With all the beautiful things but also all the sad things we would rather leave in the cup. He writes:
“Let us take the cup of our lives with both hands, lift up, bless and drink.”
By this he means that God is asking us to take our life completely as it is, to ‘praise’ it and give thanks, to pray a blessing over everything and then to take it unto us: our lives, conceived by the Father, beautiful through His eyes… for He knows: the best is yet to come.
Het is alweer een jaar geleden dat ik trouwde met mijn lieve man. We hebben brieven voor elkaar geschreven om op papier te zetten wat dit eerste jaar met ons heeft gedaan: onze dankbaarheid, de mooie eerste herinneringen maar ook de moeilijke momenten.
“A calm sea never makes a skilled sailor”.
Deze zin beschrijft denk ik precies hoe God moeilijke tijden inzet om ons ‘skilled’ te maken voor het leven. Skilled te maken voor Zijn plan voor ons. Skilled te maken voor de missie die Hij bedacht heeft voor ons hier op aarde. Wat is jouw missie denk je? Waar heeft God je afgelopen jaar meer bekwaam in gemaakt? Gebruikte God daarvoor ook de moeilijke momenten om je te laten groeien tot dit punt?
Gister zei een priester: “Het beste ligt nog altijd voor ons!”. Je maakt de mooiste dag van je leven mee: je slaagt voor je examen, je reist voor het eerst naar een ver land, je ontmoet voor het eerst je aanstaande, je haalt een diploma, je trouwt, je eerste kind, je eerste baan, het mooiste verjaardagsfeest, etc. Er zijn heel wat momenten waarvan je denkt: “nou, mooier kan het niet! Wat ben ik gelukkig!” En wat God hier eigenlijk zegt: “Ja! Maar het beste ligt nog altijd voor je!”.
Johannes 1:49 [HSV] – Nathanaël zei tegen Hem: ‘Vanwaar kent U mij?’ Jezus antwoordde en zei tegen hem: ‘Voordat Filippus u riep, toen u onder de vijgenboom was, zag Ik u.’
Ik denk aan het verhaal van Nathanaël die rust onder de vijgenboom. Hij zit er goed, lekker in de schaduw met heerlijke vruchten boven zijn hoofd. Hij hoeft even helemaal niets anders dan dit comfort, voor de Israëlieten fungeerde de vijgenboom als parasol; een plek om te zitten, uit te rusten na een dag hard werken, te mediteren en na te denken over het leven. Jezus is op zoek naar volgelingen en één ervan is Filippus die Hem naar Nathanaël brengt.
Johannes 1:46 [HSV] – ‘Wij hebben Hem gevonden over Wie Mozes in de wet geschreven heeft, en ook de profeten, namelijk Jezus, de zoon van Jozef, uit Nazareth.’
Nathanaël kan zich niet voorstellen dat er iets goeds kan komen uit Nazareth. Maar Jezus ziet het verlangen van Nathanaël naar de levende God en Jezus herinnert Nathanaël aan de betekenis van zijn naam: ‘Geschenk van God’. Jezus zegt dat het leven van Nathanaël vrucht zal dragen net zoals de vijgenboom.
Johannes 1:52 [HSV] – “Vanaf nu zult u de hemel geopend zien en de engelen van God opklimmen en neerdalen op de Zoon des mensen”
Dit doet me dan weer denken aan Jakob die naar de woestijn was gevlucht en diep in de nacht, slapend op een steen, een visioen kreeg van engelen die op een ladder neerdaalden en weer opstegen naar de hemel.
Het is Jezus’ verlangen om ons met Hem mee te nemen op missie, en ons als een groene en vruchtbare vijgenboom te laten zijn. God zal ons vrucht laten dragen ‘op zijn tijd’ en we zullen ‘gevoed worden door helder water, sterk geworteld in de aarde’ (psalm 1).
“The best is yet to come”
Soms denken we: we zijn er, ik ben comfortable, er is een hete zon dus ik blijf lekker in de schaduw van de vijgenboom. En dan moeten we toch verder, door de brandende zon, zere voeten, vermoeidheid, honger, dorst. Maar dit alles doen we om in Zijn missie te staan. Alleen zo kunnen we groeien en vrucht dragen.
Mijn man en ik zijn nog best jong eigenlijk. Soms denk je er al te zijn. We hebben al zoveel geleerd. Maar dan overkomen we omstandigheden die ons weer sterker maken dan ooit tevoren. En dit geeft stabiliteit, wijsheid en volharding als we blijven hopen en weten dat God ons leidt. God heeft pijn en verdriet niet geschapen, maar Hij gebruikt het om ons te brengen naar Zijn doel voor ons.
Tijdens de bruiloft te Kana in Johannes 3, waar het eerste wonder van Jezus was geschied, gebeurde er ook iets wat we niet altijd ‘logisch’ zouden vinden. Er was niet genoeg wijn meer. Al het ‘goede’ leek weg, verdwenen. De ‘wijn’ van ons leven kan ook opraken: de eerste ruzie in je koppel, ziekte, grote vermoeidheid, eenzaamheid, etc. Wanhoop is dat wat heel snel de overhand neemt. “De gasten op de bruiloft zullen wel geïrriteerd raken, straks gaan ze zelfs naar huis!” Maar nee, Maria de moeder van Jezus die weet dat haar Zoon gezonden is door de Vader, wanhoopt niet en praat met Jezus, in alle vertrouwen dat Hij een oplossing heeft.
Ik kan leren van Maria.. Op momenten dat de ‘wijn’ op lijkt zou ik meer moeten denken: ‘ik trek me even terug en ik ga met Jezus praten, het komt goed’. Jezus vraagt kruiken met water en dit verandert plots in wijn. De gasten zeggen: “vreemd, deze wijn is beter dan de eerste! Dit betekent dat ze het beste voor het laatst hebben bewaard, meestal is het andersom’.
En dat is nou precies wat God ook doet in ons leven. Het moment dat er geen ‘wijn’ meer blijkt te zijn is het moment van terugtrekken naar de Vader. Tijd met Hem doorbrengen, alles bij Hem neerleggen en dan luisteren naar wat Hij te vertellen heeft. Daarna volgt een grote transformatie in ons leven en zullen we de nieuwe, ‘betere wijn’ mogen drinken.
Henri Nouwen (voor mij één van mijn grootste inspiraties) schrijft in zijn boek “Kun je de beker drinken?” dat God ieder van ons vraagt de beker van ons leven te drinken. Niet in een keer, maar slokje voor slokje, tot de laatste druppel. Met al het moois maar ook al het verdrietige wat we liever in de beker zouden willen laten. Hij schrijft:
“Laten we de beker van ons leven vastpakken, heffen, zegenen en drinken”
Met dit wil hij zeggen dat God ons vraagt ons leven helemaal te nemen zoals het is, het te ‘prijzen’ en te bedanken, een zegengebed uit te vragen over alles en het dan tot ons te nemen. Ons leven, bedacht door de Vader, door Zijn ogen prachtig, want Hij weet dat het beste nog komen gaat.
Maartje Nassar-Ramselaar
Social Worker (Youth and Family)
Instagram: @mariaposa.art
Lives in: France
Tashmness. 